एक हितचिंतक: काय रे! जेव्हा बघावं तेव्हा नुसता ट्रेकिंग करत असतोस..
मी: हो! माझी हॉबी आहे ती..
हितचिंतक: अरे हो! पण एकसारखं ट्रेकिंग ट्रेकिंग काय?
मी: ओके, मग काय करू?
हितचिंतक: वेळ वाया घालवू नकोस.. काही तरी एक्स्ट्रा डिग्री वगैरे कर..
मी: त्याने काय होईल?
हितचिंतक: चांगली डिग्री मिळाली कि एखादा चांगला जॉब लागेल..
मी: त्याने काय होईल?
हितचिंतक: चांगला जॉब लागला तर पगार मिळेल..
मी: त्याने काय होईल?
हितचिंतक: चांगला पगार मिळाला तर सेविंग करता येईल..
मी: त्याने काय होईल?
हितचिंतक: सेविंग केलीस तर खूप पैसे जमतील..
मी: त्याने काय होईल?
हितचिंतक: खूप पैसे जमले तर मग पाहिजे ते करू शकशील..
मी: जसे?
हितचिंतक: जसे.. तुझी हॉबी जोपासता येईल..
मी: मग आता मी काय करतोय असं तुला वाटतंय?
भयाण शांतता..
भयाण शांतता..
(वरील घटना आणि त्यातील पात्रे काल्पनिक आहे. तरीही ट्रेकिंग 'फिल्ड' मध्ये 'नसणाऱ्या' व्यक्तींच्या मनातील 'आपल्या'बद्दलचे भावना या घटनेत उतरविण्याचा हा प्रयत्न.. )
No comments:
Post a Comment